Wandelen in de bergen

De Via Alpina als leidraad

Categorie: Zwitserland (Pagina 1 van 7)

Sent (GR): het Val Sinestra dal en het Giacometti-Museum

4 augustus 2022 / / 4 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

3 augustus 2022

In het zonovergoten dorp en door de ruige natuur in het Val Sinestra dal

Gisteren ben ik bijtijds vertrokken uit Küblis en nam de trein van 10.14 uur die mij door de Vereinatunnel om 11.15 uur in Scuol bracht. Daar nam ik de Postauto naar Sent. Ik had voor twee nachten een interessant hotel geboekt, het Pensiun Aldier. Vanaf het dorpsplein, Plaz, waar de feesttent voor de viering van de Nationale Feestdag van 1 augustus nog stond, was het maar een paar stappen naar het hotel dat in een oud, sierlijk gebouw was gevestigd. Ik was véél te vroeg voor het inchecken, dus ging ik lekker zitten op het terras met zicht op een mooie tuin waar net het gras was gemaaid en de stokrozen uitbundig bloeiden. Het glas Holunderlimonade, vlierbloesemlimonade, smaakte me met het warme weer goed!

Lees verder

Gargellen (A): Etappe 62 van de Rode Weg van de Via Alpina – deel 2

2 augustus 2022 / / 5 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

Voor de Nederlandse vertaling van de op de website van de Via Alpina weergegeven “Uitgebreide beschrijving van de route” en het “Natuurlijk en cultureel erfgoed” voor deze etappe a.u.b. hier klikken.

Zie voor het eerste gedeelte van deze Etappe van St. Antönien naar Berghaus Edelweiss langs de Gafierbach beek a.u.b. het bericht van 10 juni 2019!

1 augustus 2022

Vanuit het Prättigau via het St. Antönier Joch de grens over naar het Montafon

Vandaag is het 1 augustus, de Zwitserse Nationale Feestdag: Zwitserland wordt vandaag 731 jaar! Het was stralend weer, maar in de vroege ochtend nog niet te warm. Het weer zou goed blijven tot in de avond – daarna werd de kans op onweer groter. Mijn plan was om weer eens een etappe van de Via Alpina af te leggen: Etappe 62 van de Rode Route: van St. Antönien op 1.409 meter over het St. Antönier Joch (die pasovergang ligt op 2.379 meter) naar Gargellen, in het Oostenrijkse bondsland Vorarlberg, op 1.433 meter. Gargellen ligt hemelsbreed ten oosten van St. Antönien. De loopafstand is iets meer dan 10 kilometer; het is 938 meter stijgen en 940 meter dalen… De tocht zou 5 uur duren.

Ik stapte om 08.17 uur bij het station Küblis in de bus naar St. Antönien. We passeerden enkele buurtschappen, o.a. Pany: daar had iemand aan het gemeentehuis, het Gemeindehaus, dat vandaag weliswaar gesloten bleef, toch de nationale, Zwitserse, vlag en de vlag van Kanton Graubünden buiten gehangen! Ook hier heeft het grote gebouw weer de uitstraling van een Walserhuis – in larikshout uitgevoerd en met “Schindel” aan de gevel: het zal in de loop van de jaren mooi donker verkleuren. In ieder geval staan de rode geraniums in de bloembakken er fleurig bij!

Lees verder

Boven Schiers (GR): de Salginatobelbrücke brug als “Wereldmonument”

31 juli 2022 / / 8 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

30 juli 2022

Een witte brug in een groen berglandschap

Als eerste bestemming voor mijn eerste wandelreis in de Alpen sinds september 2019 had ik opnieuw voor het Prättigau gekozen, het dal van de rivier de Landquart tussen Klosters en de plaats Landquart waar de rivier in de nog jonge Rijn vloeit. Ik koos ook nu weer voor het gezellige Hotel Terminus, waar ik al tweemaal eerder was geweest en wat me zo goed bevallen was. Gisteren, vrijdag 29 juli, kwam ik na een vrij zorgeloze treinreis aan in Küblis: het voelde meteen goed.

Lees verder

Tarasp: wandeling naar het Lai Nair, het Zwarte Meer

14 maart 2022 / / 2 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

14 maart 2022

Met positieve energie van het Schloss naar het meertje en terug

Gisterochtend was het opnieuw stralend weer, zonder een wolkje aan de lucht. Ik besloot om ditmaal naar het nabijgelegen dorp Tarasp te lopen dat aan de overkant van de Inn, meer stroomopwaarts, ligt. Daar staat één van de oudste en belangrijkste kastelen van het Kanton Graubünden op een rotsformatie – een strategisch punt van waaruit het grootste gedeelte van het Unterengadin goed te overzien is. Ik zou mijn tocht vervolgen naar een moerassig bergmeertje, dat nu natuurlijk nog dichtgevroren is en onder een dik pak sneeuw ligt: het Lai Nair, het Zwarte Meer. Dit meertje dat zo heet vanwege het door het hoogveen zwart gekleurde water, ligt op een kleine hoogvlakte aan de voet van de indrukwekkende bergen van de Sesvenna-groep, die het Engadin scheidt van het Val Müstair in het westen. Door zijn verstilde ligging wordt de plek ook wel als “Kraftort” beschouwd: een plek waar men een verhoogde positieve energie kan waarnemen. Ik ken het gebied van wandelingen in de zomer, maar nu was ik wel benieuwd hoe het er in de winter uitziet.

Lees verder

Scuol – Sur En: winters wandelen, maar in de voorjaarszon

12 maart 2022 / / 4 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

12 maart 2022

Langs de Inn en door het bos met de Skulpturen

Gisterochtend ben ik vanuit mijn Hotel Bären in Suhr bij Aarau verder gereisd naar mijn volgende bestemming: Scuol in het Unterengadin. Een stoptreintje bracht mij door een vriendelijk glooiend landschap opnieuw naar Zürich Hauptbahnhof; vandaar reed ik de mij zo bekende route langs het altijd weer boeiende Walensee meer, met aan de noordkant de steil oprijzende bergketen van de Churfirsten, waarvan de toppen bedekt waren met sneeuw. Na het overstappen in Landquart op “die kleine Rote“, de rode trein van de smalspoorlijn van de Rhätische Bahn voor mijn tocht naar het Engadin werd het uitzicht echt winters: in Prättigau, de regio waardoor de rivier de Lanquart stroomt, lag veel sneeuw; de bergen glansden wit in de zon. Vanuit de trein kon ik de zo karakteristieke en elegante Sunniberg brug tussen Küblis en Klosters zien liggen – het blijft een prachtig gezicht! Ook het uitzicht op het gebied rond het dorp Klosters was onverminderd mooi: dat had ik in de afgelopen tweeënhalf jaar niet meer gezien! Ik genoot er opnieuw van – nu zag ik het weer eens in de winter! Deze treinreis is altijd een feestje…

Lees verder

Zürich: langs het Meer en door de Nieuwe Botanische Tuin

11 maart 2022 / / 3 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

11 maart 2022

Flaneren in de voorjaarszon langs beelden en bomen

Voor het eerst in tweeënhalf jaar ben ik weer naar Zwitserland gereisd! Het had misschien wel eerder gekund, maar de Coronapandemie heeft mij daarvan afgehouden… Het voelde fantastisch om weer terug te zijn!

Gisteren, op 10 maart, bracht ik een mooie en interessante dag door in Zürich, de stad waar ik op 22 en 23 september 2019 ook was geweest: toen heb ik door de oude stad gewandeld en o.a. – weliswaar met het treintje – de “huisberg” van Zürich, de Üetliberg, bezocht. Bij mijn bezoek van gisteren had ik vanaf de promenade langs de rechteroever van het Meer van Zürich goed zicht op deze groene berg met zijn uitkijk- en televisietoren!

Lees verder

Simplonpas: Etappe 6 van de Blauwe Route van de Via Alpina (terug) – deel 1

12 oktober 2019 / / Geen reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

Voor de Nederlandse vertaling van de op de website van de Via Alpina weergegeven “Uitgebreide beschrijving van de route” en het “Natuurlijk en cultureel erfgoed” voor deze etappe a.u.b. hier klikken.

3 oktober 2019

Over de weg van Stockalper en van Napoleon

Vandaag ben ik met de Postauto van 10.18 uur op weg gegaan in de richting van Simplon-Dorf over de Simplonpas. Mijn plan was om met dit mooie weer een gedeelte van een etappe van de Via Alpina te lopen: Etappe 6 van de Blauwe Route gaat officieel van de Simplonpas naar het dorpje Zwischbergen, op de grens met Italië. Ik liep vandaag van Simplon-Dorf naar de Simplon Pas, een gedeelte van de etappe en nog in de tegengestelde richting ook! En opnieuw in een gebied dat ik niet kende.

Lees verder

Eischoll: wandelen door het dorp en langs de Suonenweg

9 oktober 2019 / / Geen reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

2 oktober 2019

Van herfstkleuren en regenbogen

De regen die gisteravond inzette was vanochtend weer opgehouden, maar het beeld van de buitenwereld zag er toch wel erg herfstig uit: de top van de Glishorn die boven Brig uittorent was in de wolken verdwenen, en ondanks de kleine stukjes blauw was de lucht verder bedekt… Bij Hotel Europe hadden ze blijkbaar ook gedacht dat de herfst nu echt begonnen was, want in de ontbijtzaal was op een tafel een fraai herfstig tafereel ingericht met vele kleuren oranje. Ik had voor vandaag bedacht dat ik naar Eischoll zou gaan: een plaatsje op een bergschouder boven de linkeroever van de Rhône stroomafwaarts van Brig. Het is zo’n 20 minuten met de trein naar Raron in het Rhônedal – en nog een minuut of tien met de kleine kabelbaan naar Eischoll. Toen ik vorig jaar aan de noordelijke berghelling enkele etappes van de Via Alpina heb gelopen, zag ik steeds het dorp met de kenmerkende witte kerk aan de overkant liggen. Ik ken Eischoll een beetje: ik ben in de winter van 2001 een keertje in dat dorp geweest om te skiën. Het had mij toen al duidelijk moeten worden dat de bergen in de winter mij maar weinig te bieden hebben! Ik herinner mij nog dat ik daar ontzettend bang heb staan wezen, bovenaan de piste: de nevel trok op en ik zag in de stralende zon alleen maar een witte afgrond beneden mij… Inmiddels kan ik er wel weer om lachen! Daarom wilde ik ook nog eens gaan kijken nu er geen sneeuw ligt.

Lees verder

Bellwald: toch een deel van Etappe 94 van de Rode Route van de Via Alpina?

7 oktober 2019 / / 1 reactie

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

Voor de Nederlandse vertaling van de op de website van de Via Alpina weergegeven “Uitgebreide beschrijving van de route” en het “Natuurlijk en cultureel erfgoed” voor deze etappe a.u.b. hier klikken.

1 oktober 2019

Vanuit Fieschertal over de hangbrug naar Bellwald

Vandaag ondernam ik een hernieuwde poging om toch maar eens een begin te maken met Etappe 95 van de Rode Route van de Via Alpina: van Fiescheralp naar Riederalp. Daarom nam ik opnieuw de trein naar Fiesch: daar aangekomen stapte weer een grote groep wandelaars uit de trein en in de Postauto die ook zou stoppen bij het dalstation van de kabelbaan naar het middelstation Fiescheralp. Bij die bushalte stapte ik niet uit: weer stond het mij tegen… Ik had inmiddels het gevoel gekregen dat die drommen mensen als “ramptoeristen” wilden gaan kijken hoe de gletsjers smelten en dat het misschien wel de laatste keer is dat je die gletsjers kunt zien. Het is helaas een gegeven dat de gletsjers aan het wegsmelten zijn en dat het een erg zorgelijke ontwikkeling is, natuurlijk ook. Ik wilde echter geen deel zijn van dat “ramptoerisme”… De Postauto vervolgde zijn tocht naar het plaatsje Fieschertal. Daar stapte ik uit.

Lees verder

Blatten/Belalp: Etappe 96 van de Rode Route van de Via Alpina – deel 1

5 oktober 2019 / / 1 reactie

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

Voor de Nederlandse vertaling van de op de website van de Via Alpina weergegeven “Uitgebreide beschrijving van de route” en het “Natuurlijk en cultureel erfgoed” voor deze etappe a.u.b. hier klikken.

30 september 2019

Langs het Aletschbos en over de dam van het Gibidum stuwmeer

Vanochtend vertrok ik met de trein van 10.48 uur uit Brig naar Mörel, om twee stations verder en 17 minuten later weer uit te stappen. Het tussenliggende station is Bitsch – het is geestig om te horen hoe dat in het Engels wordt aangekondigd: het klinkt echt als “bitch“! In Mörel was het maar een paar minuten lopen naar het dalstation van de gondelbaan die uiteindelijk in Riederalp eindigt. Het eerste stuk van het traject gaat tot het dorp Ried-Mörel dat op een bergschouder ligt. De gondel beweegt bij het tussenstation heel langzaam voort, zodat mensen die in Ried-Mörel moeten zijn, gewoon kunnen uitstappen. Passagiers voor Riederalp moeten blijven zitten: de gondel gaat daarna op een andere kabel verder naar het eindstation Riederalp.

Lees verder
« Oudere berichten

COPYRIGHT

COPYRIGHT: a.u.b. hier klikken

Pauline - schaduw op de Drielsedijk in Arnhem-Zuid
24 januari 2021

© 2023 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑