De Via Alpina als leidraad

Sargans: oude burchten en goede wijn

Für den Beitrag auf Deutsch bitte hier klicken!
For the blog in English please click here!

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

De Nederlandse vertaling van de op de website van de Via Alpina weergegeven “Uitgebreide beschrijving van de route” en het “Natuurlijk en cultureel erfgoed” voor deze etappe staat onder deze link.


22 juli 2017

Etappe C2: Vaduz naar Sargans

Om iets voor negen uur vanochtend was ik op het station van Sargans om te wachten op Monika en haar vader Werner. We namen de bus naar het stadscentrum van Vaduz in het buurland Liechtenstein om van daaruit terug te wandelen naar Sargans. Het was opnieuw stralend weer.

Na een koffiepauze in een aardig café met de geestige naam “New Castle” met de blik omhoog naar het echte Kasteel begonnen we aan onze tocht: op zoek naar de rivier Rijn. Door de Rijnvlakte lopen niet alleen de rivier, enkele gegraven kanalen als hoogwateroverloop en afgeschermd met dijken, maar ook nog een snelweg en een spoorlijn. Bovendien loopt de grens tussen Liechtenstein en Zwitserland door het midden van de Rijn. Over de rivierbedding met veel stenen en snelstromend grijsblauw water is een houten, overdekte brug, die nu alleen nog voor voetgangers, fietsers en ruiters toegankelijk is, maar die tot 1975 – toen de nieuwe betonnen verkeersbrug met aansluiting op de snelweg werd geopend – ook voor het autoverkeer diende.

20170722_103659
Vaduz: De grensovergang onder de bescherming van de houten overdekte Rijnbrug

Aan de Zwitserse Rijnoever aangekomen even een blik achterom geworpen naar de bijzondere houten brug, de laatste van de oorspronkelijk zeventien houten overdekte bruggen over de Rijn vanaf Reichenau (aan de bovenloop van de jonge Rijn) tot aan het Bodenmeer. De brug die onder monumentenzorg staat, is onlangs gerestaureerd en technisch gemoderniseerd (o.a. met een sprinklerinstallatie!).

20170722_103941
Sevelen: De houten brug met de steile berghellingen aan de Liechtensteinse kant

We liepen door het plaatsje Sevelen en klommen een breed pad omhoog met een prachtig uitzicht op de Liechtensteinse bergen. Ook nu weer is het Vorstelijk Kasteel in de verte toch duidelijk te zien.

20170722_112820
Sevelen: Zicht over de Rijnvlakte met het Kasteel en een machtige lindeboom

De tocht ging in de richting van Wartau met haar lange en bijzondere geschiedenis verder over een gemakkelijk en breed pad en groene weiden en wederom door prachtige beukenbossen. Het was gezellig om met z’n drieën te lopen, onze verwondering over de mooie omgeving uit te spreken en de informatieborden van de “Wartauer Sagen- und Geschichtsweg” te lezen. Zo kwamen we ook langs de Burcht Wartau. Hij ligt op een uitstekende heuvel, ook weer van strategische betekenis. Hij is in de 13de eeuw gebouwd, maar een eeuw later weer verlaten – waarom is niet bekend. Wel hebben onderzoekers bewijzen gevonden dat de heuvel al rond 5000 voor Chr. bewoond is geweest… Ook dit maakt de ruïne en de omgeving tot een bijzondere plek.

20170722_121509
De Burchtruïne Wartau

In de warme zomerzon liepen we verder, nu omringd door wijngaarden met mooie hekwerken of gestapelde stenen muurtjes, in de richting van Azmoos. In een tuin dichtbij de wijngaarden zagen we een creatieve oplossing voor gesnoeide wijntakken:

20170722_122010
Azmoos: Creativiteit met oude wijnranken!

We namen een wat alternatievere route dan aangeven naar Azmoos. Na een steile afdaling door het bos en nog meer wijngaarden kwamen we in het stadje aan en kozen om te lunchen het Gasthaus Traube (“seit 1711“) waar we op het terras zaten onder een geknotte kastanje. Het werd een gezellige lunch met eerst veel water en als laatste een heerlijke witte wijn uit Wartau: Wartauer Wysse, waarin alle zonneschijn te proeven was! Het was erg goed toeven op het terras en we zaten er tot na half vier. Toen besloten we dat het toch wel tijd werd om verder te gaan – met de bus, die ons weer naar het station van Sargans bracht. Hartelijk afscheid genomen van Monika en Werner die ieder hun eigen weg gingen: Werner terug naar Zürich en Monika naar Scuol, waar ik haar maandagochtend om 9 uur weer zal zien, niet bij een wandeling of op een terras, maar in de klas om Rhätoromanisch te leren!

Het was weer een mooie, rustgevende dag, ditmaal doorgebracht in goed gezelschap, tijdens een rustige, groene etappe met veel nadruk op de geschiedenis van dit gebied.

3 reacties

  1. ans

    Paulien, goede morgen. Zonnig hier met voorspelling van buien maar dat zien we later dan wel weer.
    Het is echt een cadeautje om je blog te lezen en vooral de foto’s erbij maken het nog leuker. De foto van de creatieve oplossing van oude wijnranken is geweldig.
    Plezier en tot het volgend verslag. Heb het goed, beter, best.

  2. Frans en Yvonne

    Beste Pauline,

    Wat een prachtige reis, Pauline. We kunnen ons goed voorstellen dat je geniet van het schitterende landschap. Leuk om je deze wijze te volgen.

    Heel veel plezier en succes verder!

    Groeten van Frans en Yvonne

  3. D.Heij

    Neem aan dat de wijn het hoogte punt van de dag was.
    MVG

    Driekus

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© 2023 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑