De Via Alpina als leidraad

Tag: kunst en cultuur (Pagina 1 van 3)

Sent (GR): het Val Sinestra dal en het Giacometti-Museum

Für den Beitrag auf Deutsch bitte hier klicken!

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


3 augustus 2022

In het zonovergoten dorp en door de ruige natuur in het Val Sinestra dal

Gisteren ben ik bijtijds vertrokken uit Küblis en nam de trein van 10.14 uur die mij door de Vereinatunnel om 11.15 uur in Scuol bracht. Daar nam ik de Postauto naar Sent. Ik had voor twee nachten een interessant hotel geboekt, het Pensiun Aldier. Vanaf het dorpsplein, Plaz, waar de feesttent voor de viering van de Nationale Feestdag van 1 augustus nog stond, was het maar een paar stappen naar het hotel dat in een oud, sierlijk gebouw was gevestigd. Ik was véél te vroeg voor het inchecken, dus ging ik lekker zitten op het terras met zicht op een mooie tuin waar net het gras was gemaaid en de stokrozen uitbundig bloeiden. Het glas Holunderlimonade, vlierbloesemlimonade, smaakte me met het warme weer goed!

Lees verder

Scuol – Sur En: winters wandelen, maar in de voorjaarszon

Für den Beitrag auf Deutsch bitte hier klicken!

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


12 maart 2022

Langs de Inn en door het bos met de Skulpturen

Gisterochtend ben ik vanuit mijn Hotel Bären in Suhr bij Aarau verder gereisd naar mijn volgende bestemming: Scuol in het Unterengadin. Een stoptreintje bracht mij door een vriendelijk glooiend landschap opnieuw naar Zürich Hauptbahnhof; vandaar reed ik de mij zo bekende route langs het altijd weer boeiende Walensee meer, met aan de noordkant de steil oprijzende bergketen van de Churfirsten, waarvan de toppen bedekt waren met sneeuw. Na het overstappen in Landquart op “die kleine Rote“, de rode trein van de smalspoorlijn van de Rhätische Bahn voor mijn tocht naar het Engadin werd het uitzicht echt winters: in Prättigau, de regio waardoor de rivier de Lanquart stroomt, lag veel sneeuw; de bergen glansden wit in de zon. Vanuit de trein kon ik de zo karakteristieke en elegante Sunniberg brug tussen Küblis en Klosters zien liggen – het blijft een prachtig gezicht! Ook het uitzicht op het gebied rond het dorp Klosters was onverminderd mooi: dat had ik in de afgelopen tweeënhalf jaar niet meer gezien! Ik genoot er opnieuw van – nu zag ik het weer eens in de winter! Deze treinreis is altijd een feestje…

Lees verder

Zürich: langs het Meer en door de Nieuwe Botanische Tuin

Für den Beitrag auf Deutsch bitte hier klicken!

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


11 maart 2022

Flaneren in de voorjaarszon langs beelden en bomen

Voor het eerst in tweeënhalf jaar ben ik weer naar Zwitserland gereisd! Het had misschien wel eerder gekund, maar de Coronapandemie heeft mij daarvan afgehouden… Het voelde fantastisch om weer terug te zijn!

Gisteren, op 10 maart, bracht ik een mooie en interessante dag door in Zürich, de stad waar ik op 22 en 23 september 2019 ook was geweest: toen heb ik door de oude stad gewandeld en o.a. – weliswaar met het treintje – de “huisberg” van Zürich, de Üetliberg, bezocht. Bij mijn bezoek van gisteren had ik vanaf de promenade langs de rechteroever van het Meer van Zürich goed zicht op deze groene berg met zijn uitkijk- en televisietoren!

Lees verder

Binn, Heiligkreuz: Etappe 4 van de Blauwe Route van de Via Alpina – deel 1

Für den Beitrag auf Deutsch bitte hier klicken!
For the blog in English please click here!

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

Voor de Nederlandse vertaling van de op de website van de Via Alpina weergegeven “Uitgebreide beschrijving van de route” en het “Natuurlijk en cultureel erfgoed” voor deze etappe a.u.b. hier klikken.


29 september 2019

Mooie herfsttocht langs groene berghellingen en door een indrukwekkend beekdal

Vanochtend was het stralend weer, maar wel wat kouder dan gisteren en met veel meer wind! Mijn plan voor de komende dagen was om weer eens de Via Alpina te gaan opzoeken. Vorig jaar was ik op 16 september met de tweede helft van Etappe 96 van de Rode Route begonnen in Belalp boven Blatten en was toen naar Mund gelopen. Dit jaar wil ik proberen om Etappe 95 (Fieschertal naar Riederalp) en het eerste deel van Etappe 96 (Riederalp naar Belalp) af te leggen: dan zou ik vier grote aaneengesloten etappes hebben gewandeld. Etappes 95 tot en met 98 van Fiesch naar Leukerbad vormen eigenlijk een samenhangend gebied binnen het Rhônedal en het Kanton Wallis. Na een lekker ontbijt met vele soorten Müesli en huisgemaakte confituren vertrok ik in alle rust naar het station om de trein van 9.48 uur te nemen naar Fiesch. Het was druk in de trein, vast en zeker door de combinatie van zondag en mooi weer. Om 10.22 uur kwam de trein in Fiesch aan: daar dromden grote groepen mensen op het perron om daarna in de richting van de kabelbaan naar Fiescheralp te gaan, en waarschijnlijk vandaar ook nog naar de Eggishorn vanwege het ongetwijfeld schitterende uitzicht over de grote Aletschgletsjer. Dat was ook mijn aanvankelijke plan geweest, maar opeens stonden die mensenmassa’s mij tegen… Daarom maakte ik een ander plan: ik kon vanuit Fiesch ook met de Postauto naar Binn, een plaatsje in een ruig en niet zo bekend zijdal van het Rhônedal. Dat was eveneens een etappeplaats voor de Via Alpina, maar dan van de Blauwe Route! Die Postauto zou pas veel later komen, dus maakte ik vanaf het perron even wat foto’s van de kabelbaan die juist naar boven ging en liep naar het oude gedeelte van Fiesch, via de brug over de Wyswasser beek die vanuit het Fieschertal naar de Rhône stroomt, naar de Gnadenberg, met de grote St. Johannes de Doper kerk en het kloosterkapelletje. Op deze natuurlijke verhoging heeft in de 13e eeuw een burcht gestaan, maar ook altijd al een kapel. Later is er een kerk gebouwd in barokke stijl – deze kerk is in 1883 vervangen door een kerk in neoromaanse stijl. Het verhaal gaat dat de werktuigen voor de bouw van de oorspronkelijke kerk in de 14e eeuw als door een onzichtbare hand naar de top van de heuvel waren gedragen om daar naar de wil van God daar een kerk te bouwen. Van 1343 tot 1489 heeft aan de westhelling een Augustinessenklooster gestaan. Het klooster heette Mons gratiae, de Genadeberg. De bijbehorende kapel (“Klösterli“) bestaat nu nog, maar is nu in gebruik als ontvangstzaal. Het geloof heeft hier altijd een grote rol gespeeld, vroeger zeker: in de 17e eeuw leefden de bewoners van Fiesch en het naburige Fieschertal in angst voor de Aletschgletsjer, want als er een stuk van de gletsjer afbrak en in een van de bergmeren stortte, veroorzaakte dit overstromingen in de dorpen. Daarom hebben zij de gelofte afgelegd dat zij deugdzaam zouden leven en dat zij zouden bidden dat de groei van de gletsjer zou stoppen. De Paus was daarvan op de hoogte gesteld. Inmiddels is de gletsjer 3,5 km korter dan toen… Sinds 2010 mogen de bewoners de opwarming van de aarde, de klimaatsverandering en het gletsjersmelten in hun processiegebeden opnemen – met toestemming van de Paus!

Lees verder

Sulden am Ortler: een eerste kennismaking

Für den Beitrag auf Deutsch bitte hier klicken!
For this blog in English please click here!
 

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


12 augustus 2019

“Koning Ortler”, het dorp en de indrukwekkende natuur

Gisterochtend was mijn laatste ontbijt in Hotel Margun; daarna heb ik hartelijk afscheid genomen van Familie Waldner en gezegd dat ik zeker een volgende keer terug zal komen. Mevrouw Waldner heeft mij, half als grapje, half als ernst, nogmaals op het hart gedrukt: “Schön auf dem Weg bleiben, gell…!!“, verwijzend naar mijn tocht over de Glurnser Köpfl. Dat heb ik beloofd!

Lees verder

München: een toer door de stad in anderhalve dag

Für den Beitrag (eine Kurzfassung) auf Deutsch bitte hier klicken!
For the blog in English please click here!

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


3 augustus 2019

Een eigen kijk op München

Gisterochtend vroeg begon mijn treinreis naar München. Omdat ik graag ruim de tijd wil hebben voor het overstappen, reisde ik deze keer langs de wat langzamere, maar wel veel mooiere route: vanaf Keulen via Koblenz naar Mannheim en grotendeels langs de Rijn, daar waar de Rijn door een diepe kloof met steile rotswanden stroomt, o.a. langs de Loreley.

Tegen half zes kwam ik in München aan. Mijn hotel, Hotel Bayernland, was snel gevonden en niet lang daarna liep ik de stad in, in de richting van het centrum. Het was op vrijdag in het begin van de avond nogal druk en een beetje rommelig. In de Schützenstrasse zag ik tegenover de Apothek een Vinothek – dat sprak mij meer aan. Deze Vinothek by Geisel is onderdeel van het Excelsior hotel en was erg uitnodigend, dus zat ik al snel aan een tafeltje met lekker brood, een fles mineraalwater en – na een blik op de kaart, die meer wijn dan spijs bevatte – een glas witte wijn, een Duitse “Markelsheimer Riesling 2017“. Deze wijn smaakte ook erg goed bij mijn voorgerecht, crostini met olijvenmoes, die geserveerd werden op een verwarmde leisteen! Vanuit mijn plekje had ik een goed zicht op de wijnkoelkast en de glazenkast. Er hing een sabel aan de wijnkast om champagneflessen te sabreren! Ik had mij laten adviseren over de wijn die ik bij het hoofdgerecht van witte koolvis met bouillabaissesaus, venkel, wilde broccoli en ravioli zou kunnen drinken: het werd een Franse Chardonnay, een “Pouilly-Fuissé Vieilles Vignes La Croix 2014” – erg lekker en een smakelijk begin van mijn bezoek aan München!

Lees verder

Treinreis van Küblis via Davos naar Scuol

Für den Beitrag auf Deutsch bitte hier klicken!
For the blog in English please click here!

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


13 juni 2019

Naar het Kirchner Museum in Davos en met de historische trein naar Filisur

Eergisteren was het tegen de voorspellingen in toch mooi weer, wat de reis naar Davos plezierig maakte. Mijn hoofddoel was die dag een bezoek aan het Kirchner Museum.

Lees verder

Friedrichshafen: oorlog en vrede aan het Bodenmeer

Für den Beitrag auf Deutsch bitte hier klicken!
For the blog in English please click here!

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


6 juni 2019

Zeppelins en vele herinneringen aan de bombardementen van 1944/1945

Vandaag is de dag waarop in de gehele wereld wordt stilgestaan bij D-Day, de eerst dag van de Operation Overlord. Hierbij zetten de Geallieerden met amfibische landingen – de grootste uit de geschiedenis – op de kust van Normandië de bevrijding van West-Europa in om zo de Nazi-Duitse bezetting te beëindigen. Het zou toch nog tot mei 1945 duren voordat er definitief een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog. We mogen ons gelukkig prijzen dat we nu al 75 jaar de vrede hebben kunnen bewaren!
En het is dan ook mijn overtuiging dat wij ons uiterste best moeten doen om deze vrede ook voor de toekomst te bewaren: we zijn het verplicht aan deze dappere mensen die toen hiervoor hebben gevochten – en vaak ook hun leven hebben gelaten… Bij zo’n conflict zijn er niet alleen (over)winnaars, maar natuurlijk ook verliezers… Duitsland was verliezer. Ook daar zijn diepe wonden geslagen. De littekens zijn er nog steeds.

Lees verder

Door het Zwarte Woud en aan het Bodenmeer

Für den Beitrag auf Deutsch bitte hier klicken!
For the blog in English please click here!

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


5 juni 2019

Een bergtraject met de trein en avondstemming aan het water

Vanochtend ben ik iets na negen uur met de trein vertrokken uit Arnhem naar Offenburg in Zuid-Duitsland. Daar ben ik overgestapt op de trein naar Konstanz aan het Bodenmeer: deze Schwarzwaldexpess verbindt Karlsruhe ten noorden van Offenburg met Konstanz aan het Bodenmeer dwars door het middengedeelte van het Zwarte Woud. Dit bosrijke middelgebergte in de deelstaat Baden-Württemberg was al in de oudheid bekend en door o.a. Julius Caesar aangeduid met “Silva Nigra“, het Zwarte of Donkere Woud, vanwege de donkere sparren- en dennenbomen die het bos ondoordringbaar en onheilspellend maakten. Het traject van de Schwarzwaldbahn heb ik al een keertje afgelegd en vond toen vooral het bergachtige stuk tussen de plaatsen Hausach en St. Georgen im Schwarzwald (met een hoogteverschil van meer dan 550 meter) wat natuur betreft erg mooi. Ook nu weer genoot ik (tussen het passeren van de vele tunnels door) van het uitzicht tijdens de tocht op deze bijna 200 km lange spoorlijn met al een lange geschiedenis: de eerste gedeelten zijn tussen 1865 en 1866 gebouwd en het laatste gedeelte na de Frans-Duitse Oorlog tussen 1870 en 1873. Ook zijn er op dit traject voor die tijd de nodige technische hoogstandjes toegepast, zoals voor het eerst het aanleggen van verschillende keertunnels bij Triberg waardoor vele hoogtemeters konden worden overwonnen zonder dat er tandradondersteuning nodig was: Triberg is hierdoor op drie verschillende hoogten te zien: een „Dreibahnenblick“! Ergens tussen Triberg en St. Georgen gaat de trein tweemaal over de grote Europese waterscheiding: van de rivier Kinzig die bij Offenburg in de Rijn en daarmee in de Noordzee stroomt naar de rivier Brigach die in de Donau en uiteindelijk in de Zwarte Zee uitkomt. Wel viel het mij op dat er dit keer wel erg veel “bruin” en “grauw” tussen het zwart van het Woud zat: de extreme droogte van afgelopen zomer en ook de plaag van de schorskever “Letterzetter” (ips typographus) zullen hier zeker aan meegewerkt hebben…

Lees verder

Wandelen door het moderne en Romeinse Triëst

Für den Beitrag auf Deutsch bitte hier klicken!
For the blog in English please click here!

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


27 april 2019

Terug in Triëst!

Mijn treinreis vanuit Salzburg naar Villach ging eerst stroomopwaarts langs de rivier de Salzach, die in Salzburg een flinke waterstroom was, maar die naarmate we verder naar het zuiden reden steeds smaller werd tussen steeds hogere bergen. Hun namen komen ook weer voor in de routebeschrijvingen van de Via Alpina! De rivier was ook woester: er lagen boomstammen aan de oever die in het vroege voorjaar waren meegevoerd door het smeltwater, maar ik zag ook ergens een verkreukeld geel verkeersbord in een bocht liggen, wellicht met de waarschuwing dat de weg was afgesloten vanwege hoogwater!

Lees verder
« Oudere berichten

© 2023 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑