Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

18 september 2017

Zonneschijn in Elm!

Vanochtend stapte ik in Weisstannen op de bus naar Sargans om van daaruit met trein en bus naar mijn volgende bestemming Elm te gaan. Ik had wel een beetje het gevoel dat ik “spijbelde”: het was mooi, herfstachtig, fris wandelweer…

Om 12.00 uur kwam ik in Elm aan. Elm is een oude plaats in het Kanton Glarus aan de rivier de Sernf. Het heeft een fraai en goed onderhouden historisch centrum, dat dateert uit de 16e eeuw. Mijn hotel had ik snel gevonden: Gasthaus Segnes. Ik wist meteen dat ik mij hier de komende dagen thuis zou voelen! Vanuit mijn kamerraam heb ik een prachtig uitzicht over het dorp met daarachter de hoge bergen van het Werelderfgoed Sardona (waarover later meer).

20170918_122148
Elm: Uitzicht vanuit mijn hotelkamer naar het oosten

Het weer was nog steeds zonnig en herfstachtig fris, dus ging ik op weg om het dorp en de omgeving te bekijken. Het gebied is mede bekend vanwege het geologische verschijnsel van de Glarner Overschuiving. Het gebied maakt sinds juni 2008 deel uit van het Werelderfgoed “Tektonikarena Sardona”. Kort gezegd is de kern van de Overschuiving deze: Verrucano gesteente (samengeperst zand uit een woestijngebied met veel vulkanische activiteit ter hoogte van de evenaar) daterend van zo’n 300 miljoen jaar geleden, is meegevoerd met de Afrikaanse tektonische aardplaat en is door de krachten gepaard gaande met de botsingen van deze aardplaat met de Europese aardplaat naar de oppervlakte gestuwd en daarbij over veel jonger gesteente (van 50 miljoen jaar oud) geschoven. Dit verschijnsel is in dit deel van Zwitserland duidelijker te zien dan in andere delen van de wereld. Het paars-grijze Verrucano gesteente komt ook veel voor in het Weisstannen dal en wordt daar ook wel Melser Platte genoemd. Het wordt gebruikt als plaveisel (o.a. in de tuin van het Museum Post-ab! in Weisstannen). Als ik de Etappe 3b vanaf Weisstannen naar Elm te voet had afgelegd, dan zou ik deze Overschuiving met eigen ogen hebben kunnen zien!

Een bijzonder door de natuur gevormd “monument” staat sinds 2014 in het dorpscentrum: het is een door inwerking van water en grint uit de rivier de Sernf ingeslepen brok Verrucano gesteente, dat iets weg heeft van een paardenhoofd. Daarom wordt het ook “Martinsrössli” (“Martin’s paardje“) genoemd. Het is in de buurt van Schwanden  gevonden op de plek waar de Sernf uitmondt in de rivier de Linth.

20170918_135739
Het “Martinrössli” (“Martin’s paardje”) in Elm

Verder het dorp uitlopend had ik een prachtig uitzicht over de (met sneeuw bedekte) bergen ten oosten van Elm.

20170918_140651
Zicht op de machtige bergkam ten oosten van Elm

Het landschap rondom Elm is weelderig met groene weiden, oude bomen en vele snelstromende beken die in de Sernf uitmonden. Het is hier mooi.

De zon scheen uitbundig en het zicht was goed – dat leverde deze beelden op!

Verder langs de Sernf lopend hoorde ik plotseling een enorm geblaf van wel zeven honden, jong en ouder, van het (Italiaanse) ras Maremmano Abruzze, de berghonden die zelfstandig kuddes schapen bewaken. De schapen in hetzelfde weiland hadden geen enkele reden om op of om te kijken! In Zwitserland heeft men veel belangstelling voor dit ras, zeker nu er in de berggebieden beren en ook al wolven en linxen zijn gesignaleerd. Er bestaat een organisatie, die zich bezig houdt met de “Herdenschutz“. Die hele roedel was wel een plaatje!

20170918_152836
Elm: Een paar schapen en een roedel schaapshonden (Berghonden van de Maremmen en Abruzzen)

In de avond, na een lekkere maaltijd in het gezellige Gasthaus Sonne, iets verderop in de dorpsstraat, bereidde ik mij voor op de dag van morgen: dan wil ik toch een deel van de Etappe C4, van Elm naar Skihut Obererbs, gaan lopen!